-------------------------------------------------

ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΙΠΩΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΥΤΑ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΕΙΣ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ - ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΚΑΙ ΜΗ

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ

ΘΕΜΑ: Κατασκευή ΧΥΤΑ στο Μαύρο Βουνό Γραμματικού
ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ: Από την μιά το Ελληνικό Κράτος κι από την άλλη οι Πολίτες της Βόρειας Αττικής
ΧΡΟΝΟΣ: Αύγουστος 2008
ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΧΩΡΑΣ: Κοινοβουλευτική Δημοκρατία

Διαβάζω στην "Ελευθεροτυπία" της 23/7/2008:
Το «πράσινο» φως ώστε να ξεκινήσουν μέσα στο καλοκαίρι τα έργα κατασκευής των νέων Χώρων Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) στο Γραμματικό και την Κερατέα, έδωσε χθες η κυβερνητική επιτροπή, η οποία συνεδρίασε υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή.
Προφανώς η κυβέρνηση θεωρεί ότι λόγω των καλοκαιρινών διακοπών θα είναι περιορισμένες οι αντιδράσεις των δημάρχων και των κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση έχουν απειλήσει να τη μετατρέψουν σε «πεδίον μάχης» αν ξεκινήσουν τα έργα.

Μια στιγμή να καταλάβω τι συμβαίνει. Δηλαδή το Κράτος ΜΑΣ επιδιώκει να αιφνιδιάσει τους Πολίτες ΤΟΥ, για να υλοποιήσει τα σχέδιά ΤΟΥ που έκανε χωρίς να λάβει υπόψη τις αντιδράσεις ΜΑΣ.
Πάλι δεν το καταλαβαίνω. Δηλαδή (πάλι) ειμαστε Πολίτες μιας Δημοκρατικής Χώρας, εκλέγουμε την Κυβέρνηση ΜΑΣ, η οποία αποφασίζει μέτρα εναντίον ΜΑΣ, τα επιβάλλει σε ΕΜΑΣ δια της βίας, για το καλό ΜΑΣ, υποτίθεται.
Πάνω που αρχίζω να καταλαβαίνω, πάλι μπερδευομαι. Δηλαδή οι δικτάτορες που κατέλαβαν με την βία την εξουσία και κατέλυσαν την Δημοκρατία τι παραπάνω έκαναν; Κι αυτοί έλεγαν ότι έσωσαν την Χώρα από ΕΜΑΣ, αποφάσιζαν αυτοί για το καλό ΜΑΣ κι επέβαλλαν με την βία τα σχέδιά ΤΟΥΣ.
Εδώ προκύπτει και άλλο ερώτημα. Έχει άραγε σημασία αν σε βιάζουν "δημοκρατικά" ή "αυταρχικά"; Το αποτέλεσμα, ούτως ή άλλως βιασμός λέγεται.
Βεβαία αυτοί είναι η εξουσία. Έχουν την Αστυνομία δική τους, έχουν την Δικαιοσύνη δική τους, έχουν τα Μ.Μ.Ε. δικά τους. Αυτοί είναι ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ.
Από την άλλη εμείς είμαστε ο "εχθρός λαός". Εμείς δεν έχουνε Αστυνομία, δεν έχουμε Δικαιοσύνη, δεν έχουμε Μ.Μ.Ε., δεν είμαστε Θεσμοί. Είμαστε απλώς Πολίτες αυτής της Δημοκρατικής Χώρας. Που σημαίνει: δεν έχουμε δικαίωμα να διαφωνούμε, δεν έχουμε δικαίωμα να αποφασίζουμε για τον τόπο μας, δεν έχουμε δικαίωμα να αντιδρούμε σε αυτά που αποφασίζουν άλλοι για μας, χωρίς εμάς. Είπαμε εμείς είμαστε ο "εχθρός λαός". Και τα στρατηγεία της εξουσίας καταστρώνουν σχέδια πως θα μας "νικήσουν".
Όμως εμείς έχουμε κάτι που ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ. Έχουμε ΨΥΧΗ.
Γιατί εμείς δεν είμαστε όργανα κανενός. Εμας δεν μας συντηρεί η Siemens και η Deutsche Telekom, αλλά η δουλειά μας. Εμείς δεν έχουμε "μαύρα ταμεία". Δεν έχουμε αφεντικά τους κάθε λογής εκπροσώπους του διεθνούς κι Ελληνικού κεφαλαίου. "Αφεντικό" μας είναι η συνείδησή μας. Δεν πουλιόμαστε και δεν αγοραζόμαστε.
Αντι να κοιτάξουν πως θα βγάλουν από πάνω τους την ΒΡΩΜΑ και την ΔΥΣΩΔΙΑ που αποπνέουν, από την ΣΑΠΙΛΑ και τον ΒΟΥΡΚΟ που κατάφεραν να δημιουργήσουν, απειλούν με "εφόδους" των δυνάμεων καταστολής.
Από κοντά και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Που ονειρεύονται από τώρα το "μεγάλο φαγοπότι" των ΧΥΤΑ. Δε πα να λένε οι Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι, δε πα να λενε οι τεχνοκράτες. Αυτοί έχουν δέσει την πετσέτα στον λαιμό, έχουν στα χέρια τους τα μαχαιροπείρουνα και περιμένουν τους υποτακτικούς τους, τους πολιτικούς, να βάλουν το πιάτο των ΧΥΤΑ στο τραπέζι. Και βέβαι δεν θα "φάνε" μόνοι τους. Θα κάνουν και σ΄ άλλους "το τραπέζι".
Ας κοπιάσουν λοιπόν στα μέρη μας.
Ας φέρουν τον "στρατό τους". Τα ΜΑΤ τους, τους Εισαγγελείς τους, τα "παπαγαλάκια" τους κι όλον αυτόν τον συρφετό που τους ακολουθεί.

Ας μας συλλάβουν, μας δικάσουν, μας καταδικάσουν.
Δεν θα λυγίσουμε. Όχι γιατί είμαστε ήρωες, αλλά γιατί έχουμε δίκιο. Και το δίκιο του κάθε ανθρώπου καμία αυταρχική εξουσία δεν μπορεί να το πολεμήσει.
Δύο λέξεις μόνο λέμε. ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ. (Το τραγικό είναι ότι τουλάχιστον ο Λεωνίδας το είπε σε αλλοεθνείς).
Εκεί στα "χρυσά κλουβιά" τους έχουν ξεχάσει τι σημαίνει αντιδραση του λαού. Νομίζουν ότι "λαός" είναι οι κάθε λογής γλύφτες της εξουσίας, που τους περιτριγυρίζουν. Νομίζουν ότι θα βρούν "Εφιάλτες" ανάμεσά μας. Πόσο μακρυά νυχτωμένοι είναι!
Είμαστε ενωμένοι κι αποφασισμένοι.
Κι όπως συμπληρώνουμε στις διαδηλώσεις μας αυτό το σύνθημα
"...δεν ξέρετε τι άλλο σας περιμένει".